عشق است زنده یاد ناصر خان حجازی و استقلال

تیم ملی فوتبال کشورمان توانست با نتیجه 6 بر صفر تیم فوتبال بحرین را از سری مسابقات مرحله مقدماتی جام جهانی 2014 برزیل شکست دهد.
تیم ملی فوتبال کشورمان سومین دیدار خود در مرحله مقدماتی جام جهانی 2014 برزیل را با پیروزی پرگل برابر بحرین به پایان رساند تا علاوه بر تحقیر حریف در ورزشگاه آزادی، صدر جدول رده بندی گروه پنجم را از قطر پس بگیرد و به تنهایی صدرنشین جدول شود.

نکته جالب در خصوص این مسابقه این بود که در همان دقیقه اول این دیدار "خلیل رشید" بازیکن شماره 16 تیم ملی فوتبال بحرین به دلیل تکل خشن روی پای آندرانیک تیموریان با کارت قرمز مستقیم داور استرالیایی از بازی اخراج شد تا تیم ملی ایران برای باز کردن دروازه حریف کار آسانتری داشته باشد.
ترکیب تیم ملی ایران:
سید مهدی رحمتی-خسرو حیدری-هادی عقیلی-سید جلال حسینی-مهرداد پولادی-آندرانیک تیموریان -جواد نکونام(کاپیتان)-مجتبی جباری( از دقیقه 68 کریم انصاری فرد)-میلاد میداودی( از دقیقه 46 حسین ماهینی)-محمد قاضی( از دقیقه 60 غلامرضا رضایی)-محمدرضا خلعتبری
حاشیه هایی از دیدار ایران و بحرین
- محمد عباسی وزیر ورزش و جوانان از دقیقه 82 وارد ورزشگاه آزادی شد و در جایگاه ویژه قرار گرفت.
- وقتی تیم ملی گل ششم را به ثمر رساند، شعار " 6 تایی ها" ورزشگاه آزادی را پر کرد.
- بازیکنان بحرین وقتی برای بار ششم دروازه شان باز شد به داور مسابقه به شدت بابت عدم بازی جوانمردانه از سوی ایران اعتراض داشتند و معتقد بودند که بازیکنشان روی زمین بوده و ایرانی ها توپ را بیرون نفرستاده اند.
- هواداران ایران شعار "خلیج فارس" را سر دادند.
- تعدادی از خبرنگاران بحرینی که برای پوشش خبری و تصویری بازی امروز به تهران آمده‌اند ابتدا به وزارت ورزش و جوانان رفتند و پس از ارائه معرفی نامه، کارت‌های خود را برای بازی امروز دریافت کردند. حدود 10 خبرنگار همراه بحرینی‌ها به ایران آمدند.
- علی پروین عضو هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس و کریم باقری کاپیتان سابق این تیم از جمله تماشاگران ویژه دیدار ایران و بحرین بودند که یک ساعت قبل از شروع بازی خود را به ورزشگاه آزادی رسانده بودند.
- ناظر امنیتی مسابقه مدام در محوطه ورزشگاه می‌چرخید و رفتار تماشاگران را زیر نظر داشت. وی با توجه به حساسیت ایجاد شده از سوی برخی رسانه های خارجی تمرکز داشت که گزارش خاصی را از جو ورزشگاه آزادی به فیفا مخابره کند.
- رشید بازیکن شماره 16 بحرین که در ثانیه 35 از زمین بازی اخراج شد در حالی که عصبانی بود و حاضر نمی‌شد زمین را ترک کند با هدایت اطرافیان تیم ملی بحرین به رختکن رفت.

گزارش بازی: نیمه نخست

بی شک خوشحالی ما از این برد دلایلی دارد. دلایلی که باعث شده است از قبل بسیار امیدوار تر باشیم.

دلیل اول: عقده ایرانی علیه بحرین
کیست که آن شکست تلخ را فراموش کند؟ ناجوانمردی بحرینی ها در منامه در یکشنبه 29 مهر سال 80  را کیست که کینه به دل نگرفته است؟ کدام ایرانی؟ بی شک هیچ کس...  ایران در آن بازی منحوس با نتیجه 3 بر یک از بحرین شکست خورد تا داغ حضور در جام جهانی در دل میلیون ها ایرانی بماند.
بحرینی ها پس از این پیروزی چنان خوشحال بودند که انگار به جام جهانی رفته اند. حوادث پس از آن بازی نمونه ای بارز بود از جهل جهان سومی... از ذلت استعمار فکری... آری بحرینی ها با پرچم عربستان دور افتخار زدند. این صحنه ها همانند یک غم نهفته در قلب های ایرانی ها باقی ماند.
تماشاگران به ورزشگاه رفتند تا انتقام بگیرند، هر کدام از آن تماشاگران ( چیزی حدود 83000 نفر) همانند کابوی هایی زخم خورده با اسلحه(پرچم ایران) به میدان(استادیوم) آمدند تا بدمن همیشگی فوتبال ایران(بحرین) را در هم کوبیده شده به نظاره بنشینند.
تیم ایران با نتیجه قاطع 6 بر صفر بحرین را شکست داد، همه خوشحال شدند و تفنگ هایشان را بوسه زدند و به یک پایکوبی مسرور کننده پرداختند.
 دلیل دوم: چهره جدید و دوست داشتنی تیم ملی
در دوران سرمربیگری هیچ کدام از مربیان این چند وقت اخیر فوتبال ایران( قلعه نویی، دایی، قطبی و حتی برانکو) اینقدر شاهد سطح بالای رضایتمندی اهالی مطبوعات و فوتبال و تماشاگران از لیست تیم ملی نبوده ایم. حضور چهره های جدید در تیم ملی سبب شده است که شوقی جدید در علاقه مندان فوتبال ایجاد شود. حضور بازیکنانی نظیر علی کریمی، میلاد میداوودی، مجتبی جباری و ... باعث شده است که بر جذابیت های این تیم پیش ازپیش افزوده شود.
تیم ملی در بازی با بحرین با ترکیبی به میدان رفت که بسیار ایده آل به ثمر می رسید، حضور میداوودی در ترکیب ثابت بدون شک باعث خوشحالی استقلالی ها شد و همچنسن گلزنی غلامرضا رضایی علاقه پرسپولیسی ها را دو چندان کرد.
با ادامه این روند مطمئناً بار دیگر شاهد یک شور بی سابقه نسبت به تیم ملی خواهیم بود، شوری برابر با شور سال 1998.
دلیل سوم: حرفه ای گری کیروش و روانشناسی تماشاگر
کیروش بسیار خوب نبض ایرانی ها را در دست گرفته است. حالا او چهره محبوبی در فوتبال ایران است. وی با سیاست صحیح خود کاری کرد مردمی که با فوتبال ملی قهر کرده بودند، آشتی با شکوهی داشته باشند. وی فرهاد مجیدی و علی کریمی را به تیم ملی برگرداند و آنها را در ترکیب ثابت قرار داد( صرف دعوت کردن نظریه عوام فریبی را تقویت می کرد).
کیروش اهل وعده وعیدهای آنچنانی نیست، عادت ندارد به مردم امید بیهوده و عبث بدهد، وی اهل موضع گرفتن های آنچنانی نیست، او با مطبوعات با ملاطفت برخورد می کند، وی اهل باندبازی نیست و فضایی بسیار دوستانه را در تیم ملی حاکم کرده است.
کیروش یک مربی سرد و گرم چشیده است. می داند چگونه بازیکنان را مطیع به انجام دستورات خود کند، می داند یک تیم را چگونه باید بسازد. او به درستی رابطه ای تنگاتنگ بین تیم ملی و تماشاگران برقرار کرده است( پیامش مبنی بر پوشیدن لباس سفید توسط تماشاگران در بازی با بحرین). او حالا در نقش یک ناجی در فوتبال بحران زده ایران می درخشد. او می خواهد بار دیگر قدرت را به فوتبال ایران بازگرداند.

کیروش انگار همان چیزی است که باید باشد!

در ثانیه‌های آغازین بازی، راشد الحوتی بازیکن بحرین به دلیل انجام یک تکل خشن بر روی پای آندرانیک تیموریان، از سوی داور استرالیایی بازی با کارت قرمز مواجه شد تا بحرین خیلی زود و در ثانیه 40، ده نفره شود تا کار سختی در ادامه راه مقابل ایران و 85 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه داشته باشد.

بحرینی‌ها بلافاصله پس از 10 نفره شدن به دفاع روی آوردند و سعی داشتند که راه‌های نفوذ را برای ایران ببندند اما شاگردان کارلوس کی‌روش با استفاده از برتری خود در ضربات ایستگاهی و پاس‌های عمقی خود توانستند سه بار دروازه بحرین را فرو بریزند.

در دقیقه 22، ارسال آندرانیک تیموریان از روی نقطه کرنر با ضربه خوب مجتبی جباری همراه بود که دروازه‌بان بحرین شوت جباری را به زیبایی مهار کرد اما توپ در بازگشت مقابل پای سید جلال حسینی افتاد تا مدافع سپاهان با یک بقل پای ساده، نخستین گل ایران را به ثمر برساند.

در دقیقه 34، حمله‌های سفیدپوشان ایران پس از به ثمر رسیدن گل نخست بیشتر از قبل شد تا اینکه روی پاس عمقی محمدرضا خلعتبری پس از اشتباه مدافعان بحرین، توپ جلوی پای میلاد میداودی افتاد. ضربه میداودی پس از برخورد به پای بحرینی‌ها، موقعیتی مناسب را در اختیار مجتبی جباری قرار داد و هافبک استقلال هم با یک ضربه بیرون پا و در حالی که دروازه‌بان بحرین تنها توپ را در مسیر ورود به دروازه نگاه می‌کرد، گل دوم ایران را در دقیقه 34 به ثمر رساند.

البته بحرینی‌ها هم توانستند دو سه بار خود را به دروازه ایران برسانند اما شاگردان تیلور دیگر اعتماد به نفس لازم برای نزدیک شدن به دروازه ایران را نداشتند.

در دقیقه 42، تماشاگران در ورزشگاه که همچنان منتظر گل‌های بعدی بودند، این بار شاهد گلزنی هادی عقیلی بودند که روی ارسال مجدد تیموریان از روی نقطه کرنر و در حالی که مدافعان بحرین در جاگیری اشتباه کرده بودند، به زیبایی دروازه بحرین را برای سومین بار باز کرد تا شاگردان کی‌روش با یک پیروزی پرگل و شیرین به رختکن بروند.

نیمه دوم

در آغاز نیمه دوم کارلوس کی‌روش یک تعویض را انجام داد. بدین ترتیب که حسین ماهینی به جای میلاد میداودی به زمین مسابقه آمد.

در دقیقه 53 پس از سانتر مجتبی جباری به روی دروازه بحرینی‌ها توپ را ناقص دفع کردند تا توپ جلوی پای خلعتبری بیفتد. مهاجم تیم ملی که در موقعیت تک به تک قرار گرفته بود، با حرکت یک پا دو پا دروازه‌بان بحرین را هم از پیش رو برداشت اما دفاع بحرین از راه رسید و مانع از گلزنی خلعتبری شد.

در دقیقه 54 سانتر‌های متعدد سفیدپوشان ایران از هر دو طرف زمین مجددا به هم‌تیمی‌های خودشان می‌رسید که در نهایت ارسال بلند مهرداد پولادی از سمت راست دروازه بحرین، به خسرو حیدری رسید اما ضربه حیدری با برخورد به پشت پای نکونام، راهی اوت شد تا بار دیگر آه از نهاد هواداران بلند شود.

در دقیقه 60 اما شوت زیبا و سرکش آندرانیک تیموریان برای چهارمین بار دروازه بحرین را فرو ریخت تا هواداران حاضر در ورزشگاه آزادی پشت به زمین مسابقه کرده و به سبک هواداران آلمانی، سرود قهرمانی سر دهند.

در دقیقه 62 شوت فنی مجتبی جباری می‌رفت که خیلی زود شادی را برای ایرانی‌ها تکرار کند اما این توپ از کنار دروازه با فاصله کمی به بیرون رفت.

در دقیقه 65 کریم انصاری فرد به جای مجتبی جباری وارد زمین شد و همچنین غلامرضا رضایی در دقیقه 73 به جای محمد قاضی به زمین مسابقه آمد تا بار هجومی تیم ملی بیشتر از قبل شود.

تعویض کارلوس کی‌روش نتیجه داد و یک بار دیگر ایران در دقیقه 75 از روی ضربات کرنر به گل رسید. آندرانیک تیموریان که یکی از بهترین بازیکنان این مسابقه بود، پس از دادن یک پاس گل و به ثمر رساندن یک گل برای ایران،‌ یک سانتر زیبای دیگر به روی دروازه بحرین انجام داد تا این بار کریم انصاری فرد با ضربه بغل پای خود پنجمین گل ایران را به ثمر رساند.

در دقیقه 83 سانتر خسرو حیدری در محوطه 6 قدم بحرین با ضربه سر پرشی و زیبای غلامرضا رضایی به ششمین گل تیم ملی تبدیل شد تا ملی‌پوشان ایران تیر خلاص را به بحرینی‌ها شلیک کنند.

 سیر تحول خودروهای پلیس راهنمایی و رانندگی طی 70سال اخیر جالب است. از دهه 1320 که خودروهای آلمانی، انگلیسی و آمریکایی به خدمت شهربانی کل کشور درآمدند تا امروزکه از بنز، پژو و زانتیا برای کارهای مربوطه استفاده می‌شود.
شاید کمتر کسی به نوع خودروها و تجهیزات به کار رفته در آنها توجه کرده باشد ولی آنچه مسلم است اینکه صرف‌نظر از قدمت طولانی استفاده از خودرو در این بخش تنها ظرف چند سال اخیر شاهد ارتقای تجهیزات در این خودروها بوده‌ایم به عبارت دیگر خودروهای پلیس شاید بیش از 60 سال جز به چراغ‌های گردان، بی‌سیم و بلندگو به چیز دیگری مجهز نبوده‌اند اما امروز به سیستم‌هایی نظیر دوربین‌های خودکار، دستگاه‌های GPS، لوازم تشخیص مصرف نوشابه‌های الکلی توسط رانندگان، امکانات رایانه‌ای و ... تجهیز شده‌اند. در ادامه به سیر تحول این خودروها اشاره می‌کنیم.

خودرو دیگری که در این دهه به کار گرفته شد، بنز بود. در این دو دهه شهربانی کل کشور تقریباً تمام دوران حکومت پهلوی اول و ابتدای دوره پهلوی دوم را با خودروهای آلمانی سپری کرد.

 
دهه 1340

 

دهه 1340 را باید تقریباً آغاز دوباره ورود خودروهای آمریکایی به این عرصه دانست دوج‌های کرنت شش‌سیلندر ساخت کشور آمریکا با پلاک‌های سه‌رقمی دست‌نویس که حداکثر سرعت آنها به 200 کیلومتر در ساعت می‌رسید از سال 1346 تا 1354 مورد استفاده قرار گرفتند. دوج کرنت دارای یک بلندگوی کوچک بود که بر روی گلگیر جلو و کنار کاپوت نصب می‌شد و مجهز به یک بی‌سیم دستی، چند پروژکتور و یک چراغ گردان ثابت بود.

 دهه 40 همان دهه‌ای است که افسران زن با موتورسیکلت در سطح شهر تهران تردد می‌کردند (سال 1346) و ضمن راهنمایی خودروها بعضاً آنها را جریمه نیز می‌کردند.
دهه 1350

 

در تمام دهه 1350 در کنار لندرور انگلیسی خودروهای آمریکایی بیوک، شورولت رویال و بنز230 به کار گرفته شدند.بنز230 با چراغ‌های جلو عمودی شش‌سیلندر بودند و حداکثر سرعت آنها برای این کار 220 کیلومتر در ساعت تنظیم شده بود این خودروهای آلمانی از سال 1350 تا 1356 در شهربانی ایران خدمت کردند.

 

بنزهای 230 پلیس بر روی سقف خود و در وسط آن دارای یک بلندگو بودند که با اهرمی از داخل اتاق به سمت چپ و راست حرکت می‌کرد. پلاک این خودروها نیز دست‌نویس و چهاررقمی بودند. این خودرو هم همچون دوج کرنت از یک بی‌سیم بلندگو و بی‌سیم موتورلا آمریکایی بهره می‌جست

از رنجرور انگلیسی که دارای هشت‌سیلندر و توان حداکثر سرعت 200 کیلومتر در ساعت بود  از سال 1354 تا سال 1359 در مناطق کوهستانی و برف‌گیر استفاده شد رنجرورها مجهز به کولرهای سقفی بودند ولی در همان سال‌ها یک دستورالعمل قانونی در حال تبدیل‌کردن خودروهای پلیس به شورولت رویال بود. براساس آن دستورالعمل دستگاه‌های دولتی و نظامی ملزم شده بودند از کالاهای ساخت داخل استفاده کنند و از آنجا که شورولت آمریکایی در ایران مونتاژ می‌شد بنابراین از سال 1356 تا سال 1362 از این خودرو شش‌سیلندر با توان رسیدن به سرعت 220 کیلومتر در ساعت استفاده شد.
دهه 1360

 

بنز 250 هم از جمله خودروهایی بود که در دهه‌های 50 تا 70 مورد استفاده پلیس قرار گرفت. این خودرو آلمانی شش سیلندر بود و با چراغ‌های افقی قادر بود 200 کیلومتر در ساعت را بپیماید.

بنزهای 250 که اول به صورت دنده فرمان (دنده رول) بودند بعدها انواع گیربکسی آن هم وارد کشور شد و مورد استفاده قرار گرفت.

دهه 1370

 
اما دهه 1370 را باید زمان ورود خودروهای شرقی به ناوگان پلیس دانست به طوری که کم‌کم سروکله تویوتا کریسیدا ژاپنی هم پیدا شد این خودرو چهارسیلندر بود و قادر بود 200 کیلومتر مسافت را طی یک ساعت بپیماید.از تویوتا کریسیدا بین سال‌های 1370 تا 1379 استفاده شد.اواسط دهه 70 یعنی از سال 1374 به بعد پاجرو هم آمد و مورد استفاده پلیس راه کشور قرار گرفت. پاجرو ژاپنی شش‌سیلندر بود و 200 کیلومتر در ساعت سرعت می‌گرفت.
دهه 1380

دهه 1380  عصر به کارگیری خودروهای سمند، زانتیا، پژو206 و بنز240E.خودروهایی که به ایربگ، سیستم‌های ترمزABS و بی‌سیم‌های دوربرد و بلندگوهای پیشرفته آمریکایی، رایانه و امکانات ماهواره‌ای مجهز شده‌اند.

دادگاهی که از مدت‌ها قبل بر اساس سفارش‌های سیاسی تشکیل شده بود، امروز بالاخره پس از صحنه سازی های فراوان به پایان رسید و دکتر صمداف رئیس حزب اسلامی جمهوری آذربایجان به دلیل اعتراض به ممنوعیت حجاب به 12 سال حبس محکوم شد.

سرانجام پس از چندین ماه کش و قوس در دادگاه‌های سیاسی جمهوری آذربایجان، روز گذشته، احکام محکومیت رئیس، معاون، دو تن از منسوبین رئیس و سه نفر از روحانیون حزب اسلامی این کشور صادر شد.قاضی دادگاه جنایات سنگین باکو "الدار اسماعیل اف" احکام  اسلامگرایان را که به دلیل اعتراض به ممنوعیت حجاب اسلامی در مدارس از حدود 9 ماه پیش تا کنون در زندان به سر می برند، به شرح ذیل اعلام کرد:

دکتر صمداف رئیس حزب اسلامی جمهوری آذربایجان: 12 سال حبس

فردوسی محمد رضایف برادر زن رئیس حزب اسلام: 10 سال حبس

دیانت صمداف پسر عموی رئیس حزب اسلام: 10 سال حبس

واقف عبدالله یف معاون حزب اسلامی جمهوری آذربایجان: 12 سال حبس

روح الله آخوندزاده رئیس حزب اسلامی شعبه آستار: 11 سال و شش ماه حبس

سید عباس فرامیز روحانی برجسته آذری: 11 سال حبس

ذوالفقار میکائیل زاده روحانی و حافظ قرآن: آزادی مشروط

آخرین جلسه محاکمه رئیس و اعضای حزب اسلام آذربایجان در حالی روز گذشته برگزار شد که یکی از شهودی که علیه اسلامگرایان شهادت داده بود، در نامه ای به رئیس جمهور نوشت: من را فریب داده اند و کاغذ سفیدی را امضا کردم تا تمایل خود را به پایان یافتن فعالیت یکی از شبکه های تلویزیونی اعلام کرده باشم اما بعد متوجه شدم که علیه افرادی که تاکنون آنها را ندیده ام، سند اتهامی را امضا کرده‌ام. این شاهد فریب خورده در پایان نامه اش از رئیس جمهوری کشورش در مقابل تهدید ماموران پناه خواسته است.

سیاسی بودن این دادگاه‌ها موضوعی بود که دکتر صمداف در اولین جلسات دادگاه به آن اشاره کرده بود. وی با بیان اینکه "این دادگاه سفارشی است، احکام نه در دادگاه بلکه در نهاد ریاست جمهوری تنظیم شده اند"، خطاب به قاضی پرونده گفت: «بی خود ما و خانواده هایمان را به دادگاه نکشانید، احکام را بخوانید و خود را خلاص کنید.»

براساس این گزارش، هفته گذشته دادستان آذربایجان در لایحه ای پیشنهاد 12 سال حبس را برای دکتر محسن صمداف ارائه کرده بود که این پیشنهاد با اعتراض وکیل رئیس حزب اسلام همراه شد. "انار قاسم اف" پس از پایان جلسه دادگاه وی و تعدادی از فعالان اسلامی جمهوری آذربایجان در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت: از ابتدا مشخص بود که دادگاه نه بر اساس موازین حقوقی بلکه بر اساس مسائل سیاسی تشکیل شده و درخواست دادستان مبنی بر 12 سال برای رئیس حزب اسلام این واقعیت را آشکار کرد.

صدور این احکام در حالی بود که قبل از برگزاری دادگاه رئیس، معاون و برخی اعضای حزب اسلام، جلسه فوق العاده این حزب برگزار شد که در طی آن، فساد اداری در کشور مورد انتقاد قرار گرفت و همچنین از احتمال صدور حکم زندان طولانی مدت در خصوص اعضای این حزب ابراز نگرانی شد.

در این جلسه، پایان یافتن فساد ادرای و فضای خفقان سیاسی و اجتماعی در خواست شد. در همین زمینه جمع کثیری از دین‌داران آذری در اعتراض به حکم این دادگاه و هم‌راستایی بودن احکام آن با سیاست‌های صهیونیستی در مقابل دادگاه تجمع کردند که این تجمع منجر به بازداشت تعداد 15 نفر از آنان شد.

اتخاذ سیاست‌های ضد اسلامی در آذربایجان، مسبوق به سابقه است. تعطیلی و تخریب برخی مساجد، انتشار بخش‌هایی از کتاب موهن "آیات شیطانی"، توهین به ساحت پیامبر(ص) و اخیراً ممنوعیت حجاب در مدارس آذربایجان نمونه‌هایی از این دست است.

هرچند برخی از این اقدامات به اندیشه‌ی سکولار برخی طیف‌های داخلی در جامعه‌ی آذربایجان باز می‌گردد اما تحلیل‌گران بر این باورند که برخی رژیم‌های خارجی از جمله اسرائیل در تشدید این فضا تأثیر ویژه دارند.

هدف اصلی تل آویو ممانعت از توسعه‌ی اندیشه‌های اسلامی در این کشور است؛ چرا که جمعیت 80 درصدی شیعه در صورت بروز اندیشه های اسلامی، حکومت را وادار به تمایل به سمت تهران می کند و این هم‌راستایی موجب ایجاد سیاست‌های ضد صهیونیستی در جمهوری آذربایجان خواهد شد. از همین رو رژیم صهیونیستی در تلاش است تا با ایجاد زمینه برای گسترش نفوذ خود در آذربایجان، علاوه بر "قداست‌زدایی از اسلام"، نفوذ نرم ایران در این کشور را محدود کند.

اما آنچه که در این دادگاه‌ها قابل تامل است، رویارویی دو اندیشه صهیونیستی و اسلامی در این کشور است، اینکه باکو احکام سنگین علیه معترضین به بی حجابی وضع می کند، نشان دهنده نگرانی سران این رژیم نسبت به افزایش موج اسلامی در این کشور مسلمان نشین است

وضعیت اشکان دژآگه و شرایط حضورش در تیم ملی به بحث داغ این روزهای کشور تبدیل شده است.  
به همین منظور  در خصوص وضعیت اشکان دژآگه بین مسئولان مرتبط  نشست بحث و بررسی برگزار شد که به  گفته مهدی محمدنبی دبیرکل فدراسیون فوتبال مهم ترین خروجی این جلسه رفع  مشکل دژاگه برای ورود و خروج از کشور است.
با توجه به این که در آینده ای نه چندان دور اشکان دژاگه در تیم ملی حاضر خواهد شد، برآن شدیم تا طی گزارشی به معرفی دژاگه فوتبالیست ایرانی-آلمانی شاغل در بوندس‌لیگای آلمان بپردازیم.
اشکان دژاگه در 14 تیر 1365 برابر 5 جولای 1986 در تهران به دنیا آمد و  از همان زمان به همراه خانواده اش در آلمان زندگی می کرد. 
اشکان در ابتدا از فوتبال خوشش نمی آمد اما با اصرار برادر بزرگترش اردشیر به فوتبال روی آورد و فوتبالش را با بازی در تیم "رنی کندروفر" آغاز کرد. پس از مدتی به تیم A.T.B پیوست و پس از مدت زمان کوتاهی به باشگاه "تنیس بورسیا برلین" دعوت شد تا با بازی خیره کننده اش اسباب حضور در باشگاه بزرگ شهر برلین یعنی هرتا را فراهم کند. 
دژاگه تا پیش از سال 2000  در تیم نوجوانان این باشگاه بازی می کرد و در سال 2000 به تیم ملی نوجوانان آلمان دعوت شد. وی پس از این مسابقات توانست به تیم جوانان هرتا راه یابد. 
در سال 2004 د‌یتر آیلتس، سرمربی وقت تیم زیر 19 ساله‌های آلمان، اشکان را برای بازی در جام ملت‌های اروپا که د‌ر سوئیس برگزار می شد به تیم جوانان کرد. اشکان به همراه دیگر نوجوانان آلمانی در همان سال به مقام قهرمانی مسابقات رسیدند. 

یکی از مراجع تقلید شیعه در قم، گفت: سران کشورهایی مانند عربستان سعودی علناً با مسلمانان مبارزه می کنند و برخی کشورها همچون ترکیه با ظاهری اسلامی آتش بیار معرکه شده‌اند و دست در دست آمریکا و اسرائیل گذاشته‌اند. 

آیت الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید شیعه در قم، صبح امروز در درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم، اظهارداشت: امروز جهان اسلام بیدار شده است و در شرایطی هستیم که مسلمانان باید علاوه بر بیداری، هوشیاری هم داشته باشند. 
وی افزود: بیداری وقتی نتیجه می دهد که توأم با هوشیاری باشد ، مسلمانان جهان بیدار شد‌ه‌ا‌‌‌ند و خودشان را از چنگال مستکبران و دیکتاتورها رها کرده‌اند اما باید هوشیار باشند؛ چون همین طور که آنها بیدار شدند، تا حق خود را بگیرند، دشمنان هم بیدارند و این حق را پس نمی‌دهند. 
این مرجع تقلید با بیان این که متأسفانه امروز دو صف در برابر هم ایستاده‌اند؛ گفت: یکی ملت هایی که خواهان آزادی هستند و دیگری عده ای سیاست مداران مستکبر آمریکایی و اسرائیلی و دست نشانده آنها در منطقه هستند که در مقابل مردم ایستادگی می کنند. 
وی تصریح کرد: سران کشورهای مانند عربستان علناً در مقابل مسلمانان ایستاده اند و برخی دیگر از جمله ترکیه ظاهر اسلامی دارند، ولی آتش بیار معرکه شده‌اند و دست در دست آمریکا و اسرائیل گذاشته‌اند. 
آیت الله مکارم شیرازی با بیان این که اگر ملت ها هوشیاری لازم را داشته باشند، دیر یا زود به مقصد نهایی می رسند، گفت: اتحاد و وحدت، انتقال تجارب و پشتیبانی از یکدیگر وظیفه اصلی کشورها و ملت های آزاده و بیدار است. 
وی با اشاره به فجایع بحرین هم گفت: در حالی که مردم مظلوم و دست خالی بحرین برای آزادی خود شعار سر می دهند، سران این کشور با حمایت سعودی‌ها و آمریکا و رژیم صهیونیستی با تانک در مقابل آن ها ایستاده و آنان را به خاک و خون می کشند و مجامع بین الملل و به اصطلاح حقوق بشری با بی توجهی فقط نظاره‌گر این جنایات هستند. 
این استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با اشاره به حدیثی از امام علی(ع)، 4 رکن ایمان را توکل، تفویض، رضا و تسلیم دانسته و گفت: همه این ارکان از توحید افعالی سرچشمه می گیرد؛ بنابراین مهمترین ارکان ایمان محسوب می شوند و مسلمانی که در توحید افعالی قوی باشد، به این ارکان کاملا پایبند است. 
وی تصریح کرد: همه حوادث دنیا شیرین نیست، تلخی هایی هم به همراه دارد، انسان مومن در هنگام این تلخی ها به خدا توکل می کند و امور را به او واگذار کرده و به قضای الهی رضایت دارد و تسلیم فرمان اوست. 
آیت الله مکارم شیرازی در پایان خاطرنشان کرد: انسانی که در برابر ناملایمات و تلخی های زندگی بی تابی و جزع و فزع می کند راه چاره را گم می کند و در عمل نشان می دهد که به علم و حکمت و عدالت خداوند ایمان ندارد؛ در حالی که انسان مومن با طمأنینه فکر می کند و راه چاره ای پیدا کرده و به خدا توکل می‌نماید

داستان امروز ما و برادران دینی مان در جبهه پایداری، داستان خاصی است. خاص از آن جهت که هر دو در «مسلمانی مان» پایداریم و مسلمانی خود فرا‌تر از لفظ و سخن، بل در عمل و کنش سیاسی جست‌وجو می‌کنیم. این امر البته خصلت بنیادین اسلام و شیعه است. به قول لئواشتراوس، اگر بخواهیم مسیحیت را بشناسیم باید «فلسفه دین» بدانیم، اما اگر خواهان شناخت اسلام هستیم باید به فلسفه سیاسی رجوع کرد. 
حال این ماییم و این برادران دینیمان در جبهه پایداری. این «ما» اصولگرایانی هستند که اصلیترین صبغه‌شان «مستقل» بودن است. برادران دینی ما در جبهه پایداری از 84 تا بدین‌سو در «وابستگی» خود به «دولت» شک نکردند و این سرآغاز اختلاف «ما» و برادران دینیمان شد. 
1ـ چرا با جبهه پایداری اختلاف «نظر» و تفاوت «عمل» داریم؟ 
از واپسین ماه‌های سال 84 شد که زمزمه نقد دولت در میان اصولگرایان آغاز شد. نقادی که معطوف به «روش» دولت بود و هشدار و انذاری بود به آنچه دولت در «عمل» سامان می‌داد. در «نظر» وجه گسستی که نبود هیچ، تأیید و تکریم هم بود، به یاد دارم در‌‌ همان روز‌ها بود که قوچانی در اعتماد ملی نوشت؛ «دولت یا کمیته امداد» و نگارنده در جریده‌ای از جراید معدود اصولگرایان پاسخ داد؛ «دولتِ امداد» و به تأیید «نظر» دولت در تکریم مستضعفین پرداخت. در‌‌ همان زمان هم نگارنده با برخی افراد و روش‌های دولت به عنوان یک «شهروند مسلمان» موافق نبود اما در تأیید نظری دولت استوار. 
شگفت آنکه در‌‌ همان زمان برادران دینی ما همین امر را نیز برنمی‌تافتند. هر جنبنده‌ای در وادی نقد دولت را آماج تیرباران به‌تان و هتک قرار می‌دادند. نمونه‌اش آنچه که برادران ما در سایت رجانیوز با دکتر افروغ کردند و حال پس از 6سال بعضاً سخنان او را تکرار می‌کنند! 
این تفارق بر سر اختلاف بر «روش» بود. «ما» معتقد بودیم که دولت «نظر صحیح» را با «روش غلط» ضایع می‌کند و آنچه که آمال و آرزوی اصولگرایان است را با شتابزدگی و بی‌توجهی به رأی و نظر خبرنگان و نخبگان از مسیر اصلی «منحرف» می‌کند. در‌‌ همان زمان آغازین زمزمه‌های شوم «انحراف» در دولت برخاست و نجواهایی مبنی بر عملکرد ناصواب، آنکه امروز به «لیدر جریان انحرافی» شهره است در میان نیروهای انقلاب نقل می‌شد. 
بالاخص آنکه رجل نشان‌داری چون «ملک‌زاده» نیز بر سریر معاونت او تکیه زده بود، کسی که مشاور آقای جاسبی و رئیس خبرگزاری دانشگاه آزاد بود و از هیچ طعن و لعنی نسبت به احمدی‌نژاد در کوران انتخابات 84 فروگذار نکرده بود، خبرگزاری او محمل لجن‌پراکنی به احمدی‌نژاد بود و مشهور بود او که رفیق شفیق «حسین مرعشی» بوده و هست و هدایت بخشی از هجمه‌ رسانه‌ای به احمدی‌نژاد را برعهده دارد. اما دولت نهم که سر کار آمد این رفیق مرعشی کارگزارانی بود که در دولت نهم به پست و مقام رسید. از‌‌ همان روز‌ها می‌شد حدس زد که در پس پرده این انحراف آغازین فرایند تکوین نطفه انحراف است که بسته می‌شود والا مگر می‌شود رفیق کارگزارانی‌ها بود و در دولت احمدی‌نژاد به مقامات عالیه نائل شد؟ 

این‌چنین بود که «ما» از‌‌ همان روز‌ها فهمیدیم که در «روش» این دولت به کجا می‌رود. اما برادرمان که این روز‌ها شهره «جبهه پایداری»‌اند یا فهمیدند یا خود را به نفهمیدن زدند یا اساساً نفهمیدند! که در هر سه صورت... 
اینچنین بود که «ما» زبان به نقد «روش» دولت گشودیم و پاسخ تهمت بود و کینه‌ورزی. در این میان جراید دوم‌خردادی هم آتش‌بیار شدند و خبر «اختلاف» میان نیروهای انقلاب دادند و این امر با شگفتی تمام موجب هجمه بیشتر به «اصولگرایان منتقد و مستقل» شد. برادران ما خود زبان به هجمه می‌گشودند و جراید دوم‌خردادی آن را نشانه اختلاف می‌دانستند و سپس «ما» به بهانه دادن به آن‌ها متهم می‌شدیم! غافل از آنکه وظیفه مکتبی و تعهد شرعی ما بود که حکم می‌کرد دولت را نقد کنیم و اگر نبود آن نقادی‌ها، خدا می‌داند امروز چه بر سر مرام «اصولگرایی» آمده بود. 
هشیاری نیروهای انقلاب این بود که همه داشته‌ها را در سبد دولتی که در «روش» ره به خطا می‌رفت، نگذاشتند و از این‌رو است که امروز هنوز می‌توان آتش احتجاج به خرمن لیبرال‌ها زد و با آنان از در مواجهه نظری ـ عملی برخاست. به هر روی، یکی از اختلافات ما با جبهه پایداری بر سر این بود. آنان یا از سر حب جاه و مقام یا از سر خیرخواهی دولت را «خیر کامل» می‌دانستند و ما آن را «خیر ناقص». 
این امر علت معرفتی‌ای هم داشت. برادران ما جایگاه عقل را بسان اخباریون در معرفت دینی نازل می‌شمردند و با استفاده غلط از ادله «نقلی» زبان به «توجیه» و «مصلحت‌سنجی» می‌گشودند. امری که با معرفت شیعی با لذات سر ناسازگاری دارد. ما در نظر «اصولی» بودیم و در روش «اصولگرا» و برادران ما در نظر «اخباری» بودند و در روش «مصلحت‌گرا» و امان از این مصلحت‌سنجی‌های شبه‌ناک و دور از حقیقت... 
2ـ امروز کجا ایستاده‌ایم؟ 
امروز در لانه کردن «انحراف» در دولت هیچ شکی نیست. امروز عیان شده است که برادر دینی ما آقای احمدی‌نژاد دست از دامان «لیدر جریان انحرافی» برنمی‌دارد. امروز عیان شده است که انحراف عقیدتی، ‌ شبهه‌افکنی، نشر افکار دروغ و پلید، ادعای کذب ارتباط با عوالم غیب و امام زمان (عج) و در یک کلام «بابیت جدید» در یک قدمی ما، در پیش روی ما هنوز «جولان» می‌دهد. 

«ما» از‌‌ همان روزهای اول در دولت نهم که ملک‌زاده حکم معاونت لیدر منحرفان را در دست گرفت، بوی «فساد اقتصادی» را شنیدیم. از‌‌ همان روزهایی که مشایی به خبرنگار زن روزنامه ترکیه‌ای گفت: «روسری‌ات را بردار اینجا ایران آزاد است.» نشان «انحراف عقیدتی» را دیدیم، ‌از‌‌ همان روزهایی که در سال 85 CD سخنان او درباره تمام شدن دوران اسلامگرایی دست به دست می‌چرخید، خبر از «فساد عقیده» او دادیم و امروز دیگر هر لحظه منتظریم که از کرامات این شعبده‌باز قهار شمه‌ای را بشنویم و ببینیم در فساد 3هزارمیلیاردی و اباطیل‌گویی و... ردپای نحس او دیده می‌شود. 
حال به قول جاهل‌های قدیم «دوزاری» برادران دینی مان افتاده است و به چشم سر می‌بینند دسپخت «دفاع مصلحت‌گرایانه و بی‌منطق» خود را. 
اما شگفتا که هنوز «اتهام‌زنی» به «اصولگرایان مستقل» گویی «ابزار» خوبی محسوب می‌شود و می‌توان با آن سیاست‌ورزی کرد. آن روز‌ها اگر اتهام واهی «سهم نگرفتن از دولت» مطرح بود، ‌این روز‌ها «فتنه» ملعبه شده است. 
فتنه‌ای که آتش تهیه آن را نامه هاشمی فراهم کرد و هیزم آن را موسوی و برادران دینی ما به جای خاموش کردن در کوره آن دمیدند، در این میان آنهایی که در جستجوی «آب» برای خاموش کردن آتش فتنه بودند، متهم شده‌اند. گویی از یاد برده‌اند معرکه‌گیری‌هایی را که از اصلیترین مدعیات اهل فتنه برای فتنه‌انگیزی بود. آن زمان هم بر‌‌ همان سبیل غلط طی طریق کردند و هر آنچه که منحرفان برای شعله‌ور کردن فتنه اندیشیده بودند، تأیید کردند. امروز جرم اصولگرایان مستقل هشدار به روش غلط دیکته شده از سوی منحرفان است. کسانی که از روز اول فتنه در مقابل اهل فتنه ایستادند و بر «آرامش» و «نفی حرکت بر ضد قانون» تأکید کردند، امروز مته‌مند. اما آنهایی که با نام بردن از افراد در مناظره‌ها که به قول لیدر جریان انحرافی نعوذبالله حکم امام زمان (عج) بوده است، لابد «بصیر» بوده‌اند! 
کسانی که از دهه 70 مرزبندی قاطع با آقای هاشمی داشته‌اند و در روزهایی که برخی از اعضای فعلی جبهه پایداری زبان تملق از هاشمی می‌گشودند، به خاطر نقد ایشان هزینه می‌دادند، «ساکت فتنه» به شمار می‌آیند. اما «کاسبی سیاسی» با نقد هاشمی عین بصیرت شمرده می‌شود! 
اصولگرایان مستقل نه امروز و دیروز بلکه از سال‌های دهه 70 به رویکرد ناصواب آقای هاشمی در برخی امور معترض و منتقد بودند،‌‌ همان روزهایی که «برخی» در دولت فعلی مدیرکل اجتماعی وزارت کشور آقای هاشمی بودند یا استاندار وی. از‌‌ همان روز‌ها تا امروز اصولگرایان مستقل نه مشی سیاسی آقای هاشمی را تأیید کرده‌اند نه برنامه اقتصادی او را و نه نگاه فرهنگی ایشان را. اما با این نقادی «معرکه» نگرفته‌اند و با آن «کاسبی» نکرده‌اند. همین امروز هم با صدای رسا اعلام می‌کنند که «نظر» و «روش» آقای هاشمی در سال‌های پس از جنگ لطمات بسیاری را به گفتمان انقلاب اسلامی و حرکت اجرایی کشور وارد کرده است و ایشان یکی از اصلی ترین موانع شکل‌گیری حرکت پویای مبتنی بر گفتمان انقلاب اسلامی در عرصه نظری و عملی اداره کشور بوده‌اند.
 حال این رویکرد را مقایسه کنید با مشی کسانی که در آن سال‌ها زبان به تملق از ایشان می‌گشودند و در این سال‌ها از نقد هاشمی محملی برای «کاسبی سیاسی» ساخته‌اند. 
3- آزمون...
امروز اما در آستانه فصل مهمی از حیات سیاسی اصولگرایان، برادران دینی ما باز ساز مخالف کوک کرده‌اند. اکنون در شرایطی به سر می‌بریم که خصم از یمین و یسار آهنگ ضربه زدن به انقلاب اسلامی را دارد و می‌کوشد پس از آنکه از «فتنه» طرفی نبسته وارد عرصه‌های دیگری شود و از این طریق از انقلابیون انتقام بکشد. حال در چنین شرلیطی آیا رواست که براداران دینی ما ندای دعوت بزرگی چون آیت الله مهدوی کنی را لبیک نگویند و طریق مفارقت در پیش گیرند؟ اینان که خود را در «بصیرت» یگانه دهر می‌دانند چگونه است که در چنین اوضاعی که «وحدت» نیاز ضروری است ساز جدایی کوک کرده‌اند؟ 
در این باب سخن فراوان است. اما جبهه پایداری بیاید یا نیاید نهضت احیا گرایانه اصولگرایی علی رغم همه بی‌وفایی‌ها و‌گاه خیانت‌هایی که به آن شده به مسیر خود ادامه خواهد داد. این خصلت اصولگرایی است که هر دم به صیقل دادن تیغ تیز جهاد و فربه کردن عقلانیت دینی خود می‌پردازد و در این مسیر افرادی که جیفه دون دنیا و سیاست ورزی مادی مدهوشان کرده راه خود از اصولگرایی دینی جدا می‌کنند و «عرفی مسلکانه» به سود و زیان سیاسی خود می‌اندیشند. 
این روز‌ها اما «ما» بیش از هر زمانی بر سر ایمان خود ایستاده‌ایم؛ «اللهم أعطنی بصیرةً فی دینک و فهماً فی حکمک و فقهاً فی علمک...»

فرازهایی از سخنان دیشب رییس جمهور در شبکه 2 سیما راجع به پرونده بزرگ فساد مالی اخیر را بخوانید: "من در این ماجرا چه نقشی داشته ام؟ ... الان سیستم بانکی دست کسی نیست... دولت نمی تواند کاری بکند... ما در دولت خیلی کارها برای جلوگیری از فساد کردیم اما چون سیستم بانکی دست ما نیست نتوانسته ایم ولی بنا داریم آن را اصلاح کنیم... " (نقل به مضمون)

لب سخن رییس جمهور این است: " 2 سیستم داریم: سیستم بانکی- سیستم دولتی".
 سیستم دولتی دست ماست و آن را اصلاح کرده ایم و جلوی فساد را گرفته ایم ولی سیستم بانکی دست کسی نیست و دولت نمی تواند کاری کند ولذا دولت هیچ تقصیری در این ماجرا ندارد."
در این باره چند نکته مهم قابل توجه است:
1- سیستم بانکی بر خلاف ادعای بسیار عجیب رییس جمهور، در اختیار دولت است. رییس کل بانک مرکزی که عالی ترین مقام بانکی کشور ماست منصوب رییس جمهور است و وزارت امور اقتصادی و دارایی نیز بخشی از کابینه محسوب می شود.
سیطره دولت بر سیستم بانکی به حدی قوی است که عملا حتی در عزل و نصب مدیران بانک های خصوصی نیز می تواند دخیل باشد .
اگر سیستم بانکی دست دولت نیست ، پس این همه تصمیم گیری های دولتی در آن از جمله درباره نرخ سود و سیاست های ارزی چگونه از سوی دولت اعمال می شود و چگونه است که عزل و نصب مدیران بانک های دولتی نیز تماما در اختیار دولت است. مثلا چه کسی مدیران عامل بانک های ملی و صادرات را منصوب کرد و چه کسی استعفای آنها را پذیرفت یا برکنارشان کرد؟!

اگر دولت در سیستم بانکی دخیل نیست، دادن مجوزهای خلق الساعه به جریان قدرت برای ایجاد بانک های خصوصی کار کیست؟!
جالب اینجاست که احمدی نژاد در این مصاحبه صریحا می گوید "الان سیستم بانکی دست کسی نیست!" این سخن چه معنایی دارد؟ یعنی چه که در یک کشور سیستم بانکی دست هیچ کسی نیست؟ مگر می شود؟!
بنابراین دولت مسوول اصلی و مستقیم سیستم بانکی است و رییس دولت نمی تواند در این باره مانند یک شهروند عادی از خود سلب مسوولیت کند.
2- نکته دوم اما مهم تر است.
 احمدی نژاد در این مصاحبه می گوید که در سیستم دولتی تا حد زیادی جلوی فساد را گرفته اند.
 این سخن بخشی از راهبرد دولتی ها برای منحصر کردن فساد مالی اخیر در سیستم بانکی است. بدین معنا که القا کنند فساد مالی اخیر صرفا در بانک بوده (که دست دولت نیست)! و حال آنکه بخش قابل توجهی از فساد دامنه دار مالی اخیر در خارج از بانک و مستقیما در سیستم دولتی بوده است چه آنکه اولا گرفتن هزاران میلیارد تومان از سیستم بانکی جز با مساعدت های ویژه برون بانکی میسر نیست و ثانیا این پول به یغما رفته، باز با مساعدت بخش های مختلف دولتی، در قالب شرکت های متعدد به کار گرفته شده تا برای گروه اختلاس کننده ارزش افزوده ایجاد نماید.
چنین حجم بزرگی از سوءاستفاده همان طور که سخنگوی قوه قضاییه به درستی بدان اشاره کرده ، نمی تواند بدون مداخله برخی افراد دولتی صورت بگیرد.
3- احمدی نژاد طوری سخن می گوید که انگار همین امروز وارد رقابت های انتخاباتی شده و نقد قدرت می کند.
از عجایب کشورمان همین بس که رییس جمهوری بعد از شش سال ریاست همچنان نقش اپوزیسیون را بازی می کند و به جای پاسخگویی، همچنان سوال می کند و این و آن را متهم می نماید و طلبکار می شود.
این حرف های احمدی نژاد موقعی جذاب و پرمخاطب بود که ایشان در دولت نبود و مردم با شنیدن این حرف ها احساس امید می کردند که ای بسا با آمدن او این مشکلات حل می شود ولی اینک احمدی نژاد بعد از شش سال همچنان از موضع منتقد سخن می گوید. او زمانی که در قدرت نبود و یا در اوایل کارش می گفت لوله چند اینچی به بیت المال زده اند و دارند آن را می مکند. این سخن زمانی مطرح بود که بالاترین حجم اختلاس ثبت شده در تاریخ ایران 123 میلیارد تومان بود ولی اینک که به رقم چند هزار میلیارد رسیده ایم ( آن هم در دولت ایشان ) ، باز هم طلبکارانه برخورد می شود.
اگر ضعف هایی که احمدی نژاد می گوید همچنان باقی است پس این همه دم از پیشرفت زدن چیست
فساد مالی اخیر هر چند زخمی بود بر روح این ملت اما تصریح رییس جمهور مبنی بر اینکه دولت بی تقصیر است و طلبکاری دولت، نمک بر این زخم بود.
البته نکات متعدد دیگری هم در این گفت و گو وجود داشت که قابل نقد است؛ از جمله:
الف) ادعای رییس جمهور مبنی بر اینکه با هدفمندی یارانه ها فقط 6 درصد افزایش قیمت داشته ایم که 2 درصد آن هم مربوط به تورم جهانی است و در واقع افزایش قیمت ها در ایران فقط 4 درصد است.
این سخن با واقعیت های ملموسی که مردم هر روز با آنها سروکار دارند زمین تا آسمان تفاوت دارد.
ب) مصداق های اشتغال ایجاد شده توسط دولت (حدود یک میلیون نفر در شش ماهه اول سال جاری) کجاست؟ 
ج) رییس جمهور با اشاره به آغاز طرح هدفمندی یارانه ها در دولت دهم گفت: کارهای بزرگی مانند این باید در 2 دولت اجرا شوند. منظور ایشان از 2 دولت چه بوده است؟ آیا بناست طیف ایشان دولت یازدهم را عهده دار شود تا طرح هدفمندی را پیگیری نماید؟!
د) احمدی نژاد با اشاره به کنفرانس های مطبوعاتی اش در نیویورک گفت که آنجا رسانه ها ، سوالات تند و تهاجمی از وی پرسیده اند و ادعا کرد که از داخل به این رسانه ها خط داده بودند.
با توجه به اینکه دولتمردان، منتقدان داخلی را نیز متهم می کنند که از خارج خط می گیرند، بجاست که ایشان تکلیف را مشخص کنند که بالاخره کی به کی خط می دهد. داخل به خارج یا خارج به داخل؟!
فرافکنی تا کی؟
ه) ایشان تصریح داشت که در پرونده اختلاس با هر کسی در هر مقامی که هست برخورد شود و در همان حال تاکید کرد که دولت در این زمینه هیچ گناهی ندارد. آیا این سخن تکرار خط قرمز بودن برخورد با دولتمردان متخلف نیست؟! آقای رییس جمهور قبل از بررسی های قضایی چطور این قدر بر پاکدستی برخی دولتمردان خود تاکید دارد؟!
و)...
آدرس غلط دادن به مردم ، سال هاست که به سنت مألوف برخی دولتمردان بدل شده است